Σύλλογος Φίλων Βυζαντινής Μουσικής Αιγιαλείας/29-5-2012/Σαν Αστραπή-Στ. Σπανουδάκης

                                                                             29/05/2012

 Αφιερώνεται τιμητικά στον Σύλλογο Φίλων Βυζαντινής Μουσικής Αιγιαλείας.

                                      Ιωάννα  Ευ.  Μπέγκου
 















                                                          

Β. Μπόρχερτ,<< Έξω από την Πόρτα.>>/Κ.Θ.Β.Ε.

 -- Ένας άνθρωπος γυρίζει στην Γερμανία, όπου ο πόλεμος έχει τελειώσει...

και η σακατεμένη ζωή προσπαθεί να σταθεί μέσα στα συντρίμμια. Έξω από την πόρτα τον περιμένει το σπίτι του, η Γερμανία. Μια Γερμανία ματωμένη, ανήμπορη, σχεδόν νεκρή. Κουβαλώντας πίσω του έντεκα νεκρούς συντρόφους, δεν θα τολμήσει να ανοίξει και να την κοιτάξει κατάματα. Μέσα στην κρύα νύχτα και στη βροχή θα πέσει κι αυτός στα βρώμικα νερά του Έλβα, όπως και τόσοι άλλοι και θα πνιγεί μαζί με τις ευθύνες και τα φαντάσματα που κουβάλησε μαζί του. Μέχρι να βρει όμως τη λύτρωση στην αυτοκτονία, τιμωρεί όλους εκείνους που έστειλαν τα εκατομμύρια των νέων να γίνουν βορά των κανονιών. Ο Βόλφανγκ Μπόρχερτ δίνει μέσα από το έργο του την προσωπική του φορτισμένη εμπειρία από τον πόλεμο και βγάζει μια απελπισμένη αντιπολεμική κραυγή για την τραγική αγωνία της γενιάς του, που φορτώθηκε τα λάθη της χιτλερικής παραφροσύνης και προδομένη, προσπάθησε να ανασυντάξει τα απομεινάρια του ανθρωπισμού ανάμεσα στα ερείπια της βαρβαρότητας. Με τις ιδιαίτερες μορφές και τα χαρακτηριστικά που παίρνουν οι ήρωες, το έργο παρουσιάζει τα παράπονα, το μίσος και τον αγώνα ανάμεσα σε δύο γενιές: τη νέα γενιά που γυρίζει από το μέτωπο και την προηγούμενη, που ήδη έχει ξεπεράσει τον πόλεμο και έχει βολευτεί. Το 'Έξω από την πόρτα' είναι ένα αντιπολεμικό μανιφέστο, που στηλιτεύει την άκριτη επιλογή του πολέμου σαν φαινόμενο κοινωνικής μεταλλαγής, παρουσιάζοντας με ρεαλισμό τα φοβερά αποτελέσματα μιας ήττας στις ανθρώπινες υπάρξεις.

Wolfgang Borchert/Θεατρικό εργαστήρι Διστόμου...

Sondermarke der Bundesrepublik (1996) mit einem Porträt Wolfgang Borcherts unter Verwendung eines Porträtfotos von Rosemarie Clausen, Gestaltung: Gerd Aretz

Wolfgang Borchert (* 20. Mai 1921 in Hamburg; † 20. November 1947 in Basel) war ein deutscher Schriftsteller. Sein schmales Werk von Kurzgeschichten, Gedichten und einem Theaterstück machte Borchert nach dem Zweiten Weltkrieg zu einem der bekanntesten Autoren der so genannten Trümmerliteratur. Mit seinem Heimkehrerdrama Draußen vor der Tür konnten sich in der Nachkriegszeit weite Teile des deutschen Publikums identifizieren. Kurzgeschichten wie Das Brot, An diesem Dienstag oder Nachts schlafen die Ratten doch wurden als musterhafte Beispiele ihrer Gattung häufige Schullektüre. Der Vortrag der pazifistischen Mahnung Dann gibt es nur eins! begleitete viele Friedenskundgebungen.
Wolfgang Borchert schrieb schon in seiner Jugend zahlreiche Gedichte, dennoch strebte er lange den Beruf eines Schauspielers an. Nach einer Schauspielausbildung und wenigen Monaten in einem Tourneetheater wurde Borchert 1941 zum Kriegsdienst in die Wehrmacht eingezogen und musste am Angriff auf die Sowjetunion teilnehmen. An der Front zog er sich schwere Verwundungen und Infektionen zu. Mehrfach wurde er wegen Kritik am Regime des Nationalsozialismus und sogenannter Wehrkraftzersetzung verurteilt und inhaftiert.
Auch in der Nachkriegszeit litt Borchert stark unter den im Krieg zugezogenen Erkrankungen und einer Leberschädigung. Nach kurzen Versuchen, erneut als Schauspieler und Kabarettist aktiv zu werden, blieb er ans Krankenbett gefesselt. Dort entstanden zwischen Januar 1946 und September 1947 zahlreiche Kurzgeschichten und innerhalb eines Zeitraums von acht Tagen das Drama Draußen vor der Tür. Während eines Kuraufenthalts in der Schweiz starb er mit 26 Jahren an den Folgen seiner Lebererkrankung. Bereits zu Lebzeiten war Borchert durch die Radioausstrahlung seines Heimkehrerdramas im Januar 1947 bekannt geworden, doch sein Publikumserfolg setzte vor allem postum ein, beginnend mit der Theateruraufführung.

-Θεατρικό εργαστήρι Διστόμου/Distomo...

Καλό διάβασμα και καλή επιτυχία στις εξετάσεις : )

                                         

Γ.Σεφέρης- Η Ομιλία στην Στοκχόλμη, 11/12/1963

-“Ἀνήκω σὲ µία χώρα µικρή.  Ἕνα πέτρινο ἀκρωτήρι στὴ Μεσόγειο, ποὺ δὲν ἔχει ἄλλο ἀγαθὸ παρὰ τὸν ἀγώνα τοῦ λαοῦ, τὴ θάλασσα, καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου. - Εἶναι µικρὸς ὁ τόπος µας, ἀλλὰ ἡ παράδοσή του εἶναι τεράστια καὶ τὸ πράγµα ποὺ τὴ χαρακτηρίζει εἶναι ὅτι µᾶς παραδόθηκε χωρὶς διακοπή.  -Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα δὲν ἔπαψε ποτὲ της νὰ µιλιέται. Δέχτηκε τὶς ἀλλοιώσεις ποὺ δέχεται καθετὶ ζωντανό, ἀλλὰ δὲν παρουσιάζει κανένα χάσµα.  -Ἄλλο χαρακτηριστικὸ αὐτῆς τῆς παράδοσης εἶναι ἡ ἀγάπη της γιὰ τὴν ἀνθρωπιά, κανόνας της εἶναι ἡ δικαιοσύνη.  Στὴν ἀρχαία τραγωδία, τὴν ὀργανωµένη µὲ τόση ἀκρίβεια, ὁ ἄνθρωπος ποὺ ξεπερνᾶ τὸ µέτρο, πρέπει νὰ τιµωρηθεῖ ἀπὸ τὶς Ἐρινύες. -Ὅσο γιὰ µένα, συγκινοῦµαι παρατηρώντας πὼς ἡ συνείδηση τῆς δικαιοσύνης εἶχε τόσο πολὺ διαποτίσει τὴν ἑλληνικὴ ψυχή, ὥστε νὰ γίνει κανόνας τοῦ φυσικοῦ κόσµου. -Καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς διδασκάλους µου, τῶν ἀρχῶν τοῦ περασµένου αἰώνα, γράφει: «… θὰ χαθοῦµε γιατί ἀδικήσαµε …». Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἦταν ἀγράµµατος. Εἶχε µάθει νὰ γράφει στὰ τριάντα πέντε χρόνια τῆς ἡλικίας του. -Ἀλλὰ στὴν Ἑλλάδα τῶν ἡµερῶν µας, ἡ προφορικὴ παράδοση πηγαίνει µακριὰ στὰ περασµένα ὅσο καὶ ἡ γραπτή. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ποίηση.  -Εἶναι γιὰ µένα σηµαντικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Σουηδία θέλησε νὰ τιµήσει καὶ τούτη τὴν ποίηση καὶ ὅλη τὴν ποίηση γενικά, ἀκόµη καὶ ὅταν ἀναβρύζει ἀνάµεσα σ’ἕνα λαὸ περιορισµένο.  Γιατί πιστεύω πὼς τοῦτος ὁ σύγχρονος κόσµος ὅπου ζοῦµε, ὁ τυραννισµένος ἀπὸ τὸ φόβο καὶ τὴν ἀνησυχία, τὴ χρειάζεται τὴν ποίηση.  Ἡ ποίηση ἔχει τὶς ρίζες της στὴν ἀνθρώπινη ἀνάσα – καὶ τί θὰ γινόµασταν ἂν ἡ πνοή µας λιγόστευε;  Εἶναι µία πράξη ἐµπιστοσύνης – κι ἕνας Θεὸς τὸ ξέρει ἂν τὰ δεινά µας δὲν τὰ χρωστᾶµε στὴ στέρηση ἐµπιστοσύνης. -Παρατήρησαν, τὸν περασµένο χρόνο γύρω ἀπὸ τοῦτο τὸ τραπέζι, τὴν πολὺ µεγάλη διαφορὰ ἀνάµεσα στὶς ἀνακαλύψεις τῆς σύγχρονης ἐπιστήµης καὶ στὴ λογοτεχνία, παρατήρησαν πὼς ἀνάµεσα σ’ ἕνα ἀρχαῖο ἑλληνικὸ δράµα καὶ ἕνα σηµερινό, ἡ διαφορὰ εἶναι λίγη.  -Ναί, ἡ συµπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου δὲ µοιάζει νὰ ἔχει ἀλλάξει βασικά. Καὶ πρέπει νὰ προσθέσω πώς νιώθει πάντα τὴν ἀνάγκη ν’ ἀκούσει τούτη τὴν ἀνθρώπινη φωνὴ ποὺ ὀνοµάζουµε ποίηση. Αὐτὴ ἡ φωνὴ ποὺ κινδυνεύει νὰ σβήσει κάθε στιγµὴ ἀπὸ στέρηση ἀγάπης καὶ ὁλοένα ξαναγεννιέται. Κυνηγηµένη, ξέρει ποὺ νὰ ’βρει καταφύγιο, ἀπαρνηµένη, ἔχει τὸ ἔνστικτο νὰ πάει νὰ ριζώσει στοὺς πιὸ ἀπροσδόκητους τόπους.  Γι’ αὐτὴ δὲν ὑπάρχουν µεγάλα καὶ µικρὰ µέρη τοῦ κόσµου. Τὸ βασίλειό της εἶναι στὶς καρδιὲς ὅλων τῶν ἀνθρώπων τῆς γῆς. Ἔχει τὴ χάρη ν’ ἀποφεύγει πάντα τὴ συνήθεια, αὐτὴ τὴ βιοµηχανία. -Χρωστῶ τὴν εὐγνωµοσύνη µου στὴ Σουηδικὴ Ἀκαδηµία ποὺ ἔνιωσε αὐτὰ τὰ πράγµατα, ποὺ ἔνιωσε πὼς οἱ γλῶσσες, οἱ λεγόµενες περιορισµένης χρήσης, δὲν πρέπει νὰ καταντοῦν φράχτες ὅπου πνίγεται ὁ παλµὸς τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς, ποὺ ἔγινε ἕνας Ἄρειος Πάγος ἱκανός νὰ κρίνει µὲ ἀλήθεια ἐπίσηµη τὴν ἄδικη µοίρα τῆς ζωῆς, γιὰ νὰ θυµηθῶ τὸν Σέλλεϋ, τὸν ἐµπνευστή, καθώς µᾶς λένε, τοῦ Ἀλφρέδου Νοµπέλ, αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου ποὺ µπόρεσε νὰ ἐξαγοράσει τὴν ἀναπόφευκτη βία µὲ τὴ µεγαλοσύνη τῆς καρδιᾶς του. -Σ’ αὐτὸ τὸν κόσµο, ποὺ ὁλοένα στενεύει, ὁ καθένας µας χρειάζεται ὅλους τούς ἄλλους. Πρέπει ν’ ἀναζητήσουµε τὸν ἄνθρωπο, ὅπου καὶ νὰ βρίσκεται. Ὅταν στὸ δρόµο τῆς Θήβας, ὁ Οἰδίπους συνάντησε τὴ Σφίγγα, κι αὐτὴ τοῦ ἔθεσε τὸ αἴνιγµά της, ἡ ἀπόκρισή του ἦταν: ὁ ἄνθρωπος. Τούτη ἡ ἁπλὴ λέξη χάλασε τὸ τέρας. Ἔχουµε πολλὰ τέρατα νὰ καταστρέψουµε. Ἂςσυλλογιστοῦµε τὴν ἀπόκριση τοῦ Οἰδίποδα.»  Ομιλία τού Γ. Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής του Βραβείου  Νόμπελ Λογοτεχνίας. Στοκχόλμη ,11 Δεκεμβρίου 1963

Ταινίες και βιβλία εναντίον της βίας

Δείτε την ανάρτηση: Ενημέρωση για την ερευνητική εργασία -ανανέωση
 5/4/2012

 *αναζητήστε στο youtube το video ''meet the author''

 *Το Ολοκαύτωμα από την πλευρά των υποστηρικτών τού ναζιστικού κόμματος(βασισμένο σε αληθινές μαρτυρίες)

Experiencing any problems? Have a look at our Technical FAQs

Described as 'one of the greatest documentary series of all times', The Nazis - A Warning from History won a host of awards, including a Bafta and an International Documentary Award. The accompanying book broke new ground in our understanding of the Nazi regime and was praised for 'getting to the heart of the most troubling and elusive questions of Germany before and during World War Two'.
Also by this author...Auschwitz

Discover new books on Goodreads

Sign in to see your friend's reviews:

Join Goodreads

My rating:

add to my books

Stalin's children : three generations of love and betrayal./Τα παιδιά τού Στάλιν, εκδ. Μοντέρνοι Καιροί( βασισμένο σε αληθινή ιστορία)

«Дети Сталина» ("Stalin's Children") Оуэна Мэтьюза (Owen Matthews).

by Owen Matthews

3.49  ·  rating details  ·  144 ratings  ·  43 reviews

"On a midsummer day in 1937, a black car pulled up to a house in Chernigov, in the heart of the Ukraine. Boris Bibikov - author Owen Matthews's grandfather - kissed his wife and two young daughters good-bye and disappeared inside the car. His family never saw him again, for, though they would only find out much later, he had been caught up in one of Josef Stalin's purges....more

K.Π. Καβάφης:η απέραντη Ελλάδα τού εξωτερικού...Το τραγούδι τού Ζωρζ Μουστακί, ΄΄Ο Μέτοικος΄΄, αφιερώνεται σε όσους με τον τρόπο τους είναι ή αισθάνονται ΄΄Μέτοικοι΄΄

 «Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια - σ' ένα σπίτι της οδού Σερίφ· μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά»

 Georges Moustaki,Le Meteque(O μέτοικος):A mon père, à tous les étrangers et à toutes les races, célèbres ou anonymes, qui ont participé à la grandeur de la France

To κείμενο τής Έκθεσης/Πανελλαδικἐς 2012(Σχόλιο)

-Ένα απαιτητικό θέμα, για υποψηφίους ασκημένους στον Λόγο... δραματικά επίκαιρο ( η αρχαία ελληνική Τέχνη,ύψιστο δώρο - κόσμημα για ολόκληρη την ανθρωπότητα και ύστατο καταφύγιο για τη χειμαζόμενη χώρας μας...). Κείμενο ευθύ, καθαρό, καταυγασμένο από τη΄΄λιακάδα΄΄ ενός ανοιχτού και ελεύθερου μυαλού. Από την Dame των  Γραμμάτων μας, Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ.                                                                                                                                                                                                                                                                     
Ιωάννα Μπέγκου 
 Φιλόλογος                                                                                                                       

                                                                                                                                  

       

Μελίνα Μερκούρη & Βαγγέλης Παπαθανασίου: Athenes, Μa ville (Μelina & Vangelis)

funny video:The Royal family is Indian !- Στερεότυπα/Stereotypes/ Stereotyp/ Cliche'ς -

Αθλητισμός και Βία:video από τον μαθητή Βλάδο Μιχαήλ

-Εξαιρετική δουλειά τόσο στην συλλογή του υλικού όσο και στο montage ! (εικόνα - βίντεο -ήχος)

Eρευνητική εργασία (feedback) / Ευχαριστίες ...

-Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους μαθητές που συμμετείχαν στο project-3 για τη συνεργασία και την προσωπική τους συνεισφορά στην διεξαγωγή και ολοκλήρωσή του. Η παρουσία και η στήριξή σας  μέσα στην τάξη και κάποιες κατ΄ιδίαν συζητήσεις που είχαμε στον προαύλειο χώρο και στη βιβλιοθήκη τού σχολείου, θα αποτελούν  πολύτιμο οδηγό στην περαιτέρω ενασχόλησή μου με θέματα που αφορούν τη βία, σε όλες της τις μορφές.
 

-Ένα μεγάλο'' ευχαριστώ'' και στον δάσκαλό μου στην Πληροφορική, ο οποίος- με τις εύστοχες παρατηρήσεις και τις γνώσεις του σε θέματα αθλητικής βίας- με βοήθησε πολύ.

* Τις θερμές μου ευχαριστίες θα ήθελα να εκφράσω στην καθηγήτριά μου στην Ακαδημία τού

Dillingen, Dr.Βασιλεία Τριάρχη -Herrmann , της οποίας η συμβολή -μέσω της συστηματικής επιστημονικής πραγμάτευσης θεμάτων Διαπολιτισμικής αγωγής και της διοργάνωσης σεμιναρίων με θέμα την Eνδοσχολική βία και τη βία στα ΜΜΕ (Dr Werner H. Hopf) στο Πανεπιστήμιο τού Μονάχου-υπήρξε καθοριστικής σημασίας ,και αποτέλεσε σταθερή πηγή έμπνευσης για την πραγμάτωση αυτού του project και όχι μόνο.

                                                                                                      Ιωάννα Μπέγκου

Requiem for a dream/Leon

''Λεόν '',από τον Λυκ Μπεσόν/Luc Besson,Leon

*Υπέροχη ταινία, με εξαιρετικούς ηθοποιούς,που αγαπήθηκε όπου κι αν προβλήθηκε!

George Steiner: ''Αντιγόνες''/Αntigones-διαθεματική προσέγγιση

Αντιγόνη/Χέγκελ-Διαθεματική προσέγγιση

            Η ερμηνεία τού Χέγκελ εδράζεται στη διαλεκτική κίνηση τής Ιδέας ,τού Πνεύματος, πράγμα απόλυτα κατανοητό ,καθώς στην Αντιγόνη ενυπάρχουν οι κύριες σταθερές, εγγενείς στην ανθρώπινη κατάσταση συγκρούσεις: η αναμέτρηση μεταξύ ανδρών και γυναικών, ηλικιωμένων και νέων, κοινωνίας και ατόμου, ζωντανών και νεκρών, ανθρώπων και θεών. Οι συγκρούσεις αυτές δεν είναι διαπραγματεύσιμες, επειδή αποτελούν βασικά στοιχεία αυτοπροσδιορισμού και αλληλοπροσδιορισμού (όπου συνειδητοποιώ το ΄΄εγώ΄΄ μου  μέσα από την αγωνιστική, πολεμική  αντιμετώπιση τής ΄ετερότητας΄, τού΄ άλλου΄) .

-Κατά τον Χέγκελ η κεντρική σύγκρουση αυτού τού έργου γίνεται αντιληπτή ως σύγκρουση ανάμεσα στα αρχαϊκά οικογενειακά έθιμα και τους αρχαϊκούς κώδικες ευαισθησίας, από τη μία μεριά, και στη νέα δημόσια ορθολογικότητα της περίκλειας στιγμής, από την άλλη. Η επικράτεια της οικογένειας  και η επικράτεια της πόλεως βρίσκονται σε ευθεία αντιπαράθεση στο σοφόκλειο αυτό έργο.

-Στον ΄΄υπερβατισμό΄΄ τής Αντιγόνης αντιτίθεται  ο κοσμικός ΄΄διαφωτισμός΄΄ τού Κρέοντα. Στην πραγματικότητα , ο Κρέοντας και η Αντιγόνη είναι βαθιά όμοιοι. Όμως, ο καθένας τους αντιπροσωπεύει μία διαφορετική ηθική δύναμη(eine sittliche Macht)και εμμένει στην τήρηση του νόμου και του δικαίου που πρεσβεύει. Ο νόμος των χθόνιων θεοτήτων συγκρούεται με το κρατικό δίκαιο(Recht des Staats).

-Και οι δύο έχουν δίκιο ,αλλά και οι δύο έχουν άδικο , επειδή είναι μονομερείς. Γι αυτό  και η στενή συνάφεια, σε εύρος και χαρακτήρα, των καταστροφών που υφίστανται  διαδοχικά.

-Η πράξη τής Αντιγόνης είναι ό τι ιερότερο μπορεί να επιτελέσει μία γυναίκα. Είναι όμως και ένα έγκλημα κατά του κράτους.

Το διάταγμα του Κρέοντα αποτελεί πολιτική τιμωρία -κατά την Αντιγόνη είναι  οντολογικό έγκλημα. Η ιδιαιτερότητα του Είναι του Πολυνείκη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί από την πολιτική του δράση(το Sein από το Tun ).O θάνατος είναι η επάνοδος της πράξης στο Είναι.

-H διαλεκτική τής σύγκρουσης στο έργο αποκρυσταλλώνεται ανάμεσα στο καθόλου και το καθ΄ έκαστον, ανάμεσα στη σφαίρα τής γυναικείας εστίας και στην ανδρική αγορά , στην πόλωση τής ηθικής υπόστασης γύρω από εγκόσμιες και υπερβατικές αξίες.

*Ο Σοφοκλής έχει, ο ίδιος, οξύτατη επίγνωση της αναπόσβεστης αυθεντίας και ιερότητας του σκοτεινού στοιχείου μέσα στον άνθρωπο…

                                                                                               

.

                                                                                  επιμέλεια κειμένου:Μπέγκου Ι.                    

Κράτος-Πόλεμος/Χέγκελ-Hegel

Ηegel-Έγελος: Κράτος-Πόλεμος

-Στο απόλυτο και αντικειμενικό ιδεαλιστικό σύμπαν τού Έγελου ,μία μυστικιστική  απόλυτη Ιδέα  υπήρχε πριν από τη φύση και τον άνθρωπο και αποτελεί τη βάση του κόσμου. Η απόλυτη  Ιδέα περιέχει αντιφάσεις, κινείται, αλλάζει, μεταβάλλεται στο αντίθετό της και στο τέλος  επιστρέφει στον εαυτό της.

-Κατά τον Χέγκελ η πορεία τού Πνεύματος διέρχεται  μέσα από την Ιδέα του Κράτους που πρέπει να πραγματώσει το δυναμικό του. Το Κράτος είναι η ενσάρκωση τού  Πνεύματος στον κόσμο. Ο Λόγος ,που κυβερνά τα πάντα, δεν επιδέχεται ηθική αξιολόγηση. Οι συγκρούσεις και ο πόλεμος οδηγούν στην εξέλιξη και αποτελούν φυσική κατάσταση. Με τον πόλεμο οι άνθρωποι  φτάνουν στα όρια της ύπαρξής τους.

-Ο πόλεμος έχει δύο θετικές πλευρές: α) είναι το κατ΄εξοχήν γεγονός που επιταχύνει την ιστορική εξέλιξη. Αποτελεί διαδικασία κάθαρσης και ανανέωσης των λαών. Με τη διαρκή ειρήνη η ανθρωπότητα θα εκφυλιζόταν στο τέλμα της στασιμότητας. β)Με τον πόλεμο λαοί και έθνη αποκτούν συνοχή, αυτοσυνειδησία και αυτεπίγνωση,  καθώς ενισχύεται η εθνική τους ταυτότητα. Ο πόλεμος αποτελεί Αναγκαιότητα. Αφορά το Είναι και όχι το Δέον. Αποτελεί διαλεκτική διαδικασία , κατά την οποία το ανήθικο οδηγεί στο ηθικό.

            Πρόκειται για μιλιταριστική προσέγγιση , που θεωρεί την ειρήνη ουτοπία  ή  ΄΄ λευκές σελίδες΄΄  στην ιστορία τής ανθρωπότητας.

                                                                                            επιμέλεια: Ι.Μπέγκου