Ηχηρά ονόματα,λαμπερά πνεύματα ,χαρισματικές προσωπικότητες.Πάθη, ενορμήσεις κι ενοχές.Ανατρεπτικές ιδέες,πόθοι,μίση και εμμονές...βασανιστικές...Μυρωδιά κενού και μοναξιά.Παραληρηματικός οίστρος.Μονομανίες.Έξαψη και 'Εκσταση.Χαοτικές προσωπικές ζωές και αυτοκτονικοί ιδεασμοί.
Εξπρεσιονισμός και θέατρο τού παραλόγου.Όλα και τίποτα.''Μουσικές εξαίσιες ενός αόρατου θιάσου''...
συνεχίζεται....
''Mόνο το κακό μας κάνει να παρατηρούμε,να μαθαίνουμε,και μας επιτρέπει να αναλύουμε τους μηχανισμούς που αλλιώς δεν θα τους γνωρίζαμε.Ένας άνθρωπος ο οποίος κάθε βράδυ πέφτει σαν μολύβι στο κρεβάτι του και δεν ζει πια ως τη στιγμή που θα ξυπνήσει και θα σηκωθεί,ο άνθρωπος αυτός θα σκεφτεί ποτέ να κάνει, αν όχι μεγάλες ανακαλύψεις,τουλάχιστον μικρές παρατηρήσεις πάνω στο θέμα τού ύπνου;Μόλις που ξέρει αν κοιμάται.Λίγη αυπνία δεν είναι περιττή για να εκτιμήσει κανείς τον ύπνο,για να ρίξει λίγο φως μέσα σ' αυτή τη νύχτα.Ένα μνημονικό δίχως ατέλειες δεν είναι πολύ δυνατό κίνητρο για την μελέτη των φαινομένων τής μνήμης.''
Μ.Προυστ
